Pedagog

KATARZYNA   JANAS

Psycholog

ALEKSANDRA BOJNOWSKA

Zadania pracy pedagoga i psychologa w szkole:
1. Prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki.
2. Diagnozowanie sytuacji wychowawczych w przedszkolu, szkole lub placówce w celu rozwiązywania problemów wychowawczych stanowiących barierę i ograniczających aktywne i pełne uczestnictwo ucznia w życiu przedszkola, szkoły i placówki.
3. Udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb.
4. Podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży
5. Minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie i organizowanie różnych form pomocy w środowisku szkolnym i pozaszkolnym ucznia.
6. Inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach
kryzysowych.
7. Pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów
8. Wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów:
a) rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych
i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron,
predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych
lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających
funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki,
b) udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

2 kwietnia – Światowy Dzień Świadomości Autyzmu

GODZINY  PRACY PEDAGOGA I PSYCHOLOGA

ROK SZKOLNY 2023/2024

Wsparcie psychologiczno-pedagogiczne dla uczniów w okresie pandemii

Przedłużający się czas epidemii, izolacji społecznej uczniów oraz zdalnego nauczania ma bardzo negatywny wpływ na sytuację psychologiczną uczniów. Wiele młodych osób doświadcza negatywnych emocji: lęku o przyszłość, strachu przed zachorowaniem, frustrację z powodu osłabienia relacji lub zerwania więzi społecznych (samotność, konflikty) oraz złość bądź przygnębienie z powodu braku możliwości sprostania oczekiwaniom szkoły, realizującej zdalne nauczanie. Wzrasta w nich stres z powodu niepewności związanej z przyszłymi egzaminami ósmoklasisty oraz przebiegiem rekrutacji do szkół ponadpodstawowych. Jest to czas, który niestety może sprzyjać zachowaniom ryzykownym uczniów, zagrażających ich zdrowiu fizycznemu i psychicznemu, tworząc lub pogłębiając istniejące problemy. W celu zapobiegania pojawieniu się i nasilaniu problemów psychicznych jako konsekwencji przeżywanego długotrwałego i silnego stresu. Dyrekcja oraz Grono Pedagogiczne Szkoły Podstawowej nr 4 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Turku informuje, że dokładamy wszelkich starań aby zapewnić naszym uczniom wsparcia w tej trudnej dla nich sytuacji. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna realizowana jest w formie zdalnej jak i stacjonarnej w ramach bieżącej pracy dyrekcji, wychowawców, nauczycieli, specjalistów. Podejmowane działania mają na celu udzielenie wsparcia wszystkim uczniom z uwzględnieniem ich indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych.

Pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formie porad, konsultacji, indywidualnych spotkań, interwencji udzielają pedagog i psycholog szkolny.

Udostępniamy Państwu również informacje pomocowe dotyczące miejsc, instytucji (telefony kontaktowe) na terenie naszego miasta : Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Turku, Tadeusza Kościuszki 6, 62-700 Turek, tel. (63)278-50-73, adres e-mail: sekretariat@ppp.turek.pl
powiatu, województwa oraz całego kraju, które udzielają specjalistycznego wsparcia (link poniżej)
https://sp4.turek.pl/wp-content/uploads/2020/11/wsparcie.pps

Zapraszamy do współpracy

Często zdarza się, że nauczyciele nie są w stanie rozpoznać wszystkich problemów ucznia i w konsekwencji nie otrzymuje on wystarczającej pomocy. W związku z tym zachęcamy do kontaktów, które umożliwią wypracowanie wspólnej strategii wsparcia udzielanego dziecku.
Mamy wspólny cel- szczęście, dobro i bezpieczeństwo dziecka– to najważniejszy argument by działać spójnie.
Pomożemy w każdej sytuacji! 

PLAN  PRACY PEDAGOGA

Główne zadania zawarte w planie pracy pedagoga to:

• Diagnoza  środowiska. Rozpoznawanie indywidualnych potrzeb uczniów oraz analizowanie przyczyn niepowodzeń szkolnych,
• Organizowanie i prowadzenie różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli,
• Wspieranie i podejmowanie działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z Programu Wychowawczego-Profilaktycznego,
• Działanie na rzecz zorganizowania opieki i pomocy materialnej uczniom w trudnej sytuacji życiowej,
• Organizacja pracy własnej.

PROFILAKTYKA

Gdzie można uzyskać wsparcie – prezentacja

Zakażenia przenoszone drogą płciową – czyli jak dbać o zdrowie

Jak uzależnienie od ekranu przejmuje kontrolę nad naszymi dziećmi i jak wyrwać je z transu

Informacja dotycząca zagrożeń związanych z e-papierosami

Ulotki informacyjne dla rodziców

Pedagogizacja rodziców – 1  Pedagogizacja rodziców – 2

PEDAGOGIZACJA

WYZNACZANIE GRANIC DZIECKU

Na ile pozwolić dziecku?

Wyznaczanie granicy między właściwym a niewłaściwym zachowaniem to podstawa wychowania. Polega na ustaleniu zasad i ich egzekwowaniu. Sprawa z pozoru prosta, a jednak większość niepowodzeń wychowawczych wynika właśnie z nieumiejętności stawiania dziecku granicy.

Nieograniczona swoboda– złudne jest myślenie, że dziecko, któremu pozwala się na wszystko, ma dobrze i jest szczęśliwe. Bez ram zachowania czuje się zagubione i niepewne. Nie wie, jakie są oczekiwania wobec niego, trudno więc mu doświadczyć satysfakcji ze sprostania im. Nie rozwija poczucia własnej wartości, trudno mu kontrolować własne zachowanie. Pojawiające się w tej sytuacji problemy wychowawcze należy rozumieć jako coraz głośniejsze wołanie dziecka o wyznaczenie mu granic.

Testowanie granic- Należy pamiętać, że wszystkie dzieci od czasu do czasu sprawdzają stawiane przez dorosłych granice. To normalne, że maluch, któremu zabrania się czegoś, na czym mu bardzo zależy, protestuje, złości się, płacze. Jest to zdrowy przejaw potrzeby niezależności i wyodrębniania się indywidualnej tożsamości. Jeżeli jednak dziecko obserwuje, że zasady ustanawiane są z miłością, a następnie spokojnie, lecz stanowczo egzekwowane, z czasem zaczyna je akceptować, a tendencja do ich testowania maleje.

Wkraczając w wiek szkolny, dziecko zderza się z nowymi wymaganiami, którym musi sprostać. Kluczowe jest ustalenie granic między zabawą i wypoczynkiem a wytężoną pracą.

Wprowadzone zasady służyć mają zmotywowaniu dziecka do nauki, odrabiania lekcji, wypełniania obowiązków szkolnych.

Skuteczną metodą jest ustalenie z dzieckiem harmonogramu zajęć- kiedy jest czas na naukę, a kiedy na zabawę i relaks.

Rolą rodzica w tym okresie jest stopniowe wycofywanie kontroli, przy jednoczesnym zezwalaniu na to, by dziecko samo doświadczyło konsekwencji swoich działań i decyzji.

Zalecana literatura:

M. Herbert – „Co wolno dziecku? Rozsądne ustalanie granic”, GWP, Gdańsk 2008r.

R. MacKenzie – „ Kiedy pozwolić?, Kiedy zabronić?” GWP Gdańsk 2008 r.

Dylematem wielu rodziców jest pytanie, gdzie powinny przebiegać ustalone granice? Jakie zasady wprowadzać, by zbytnio dziecka nie ograniczać i nie tłamsić jego indywidualności, ale też nie pozwalać mu na całkowitą samowolkę?

Wskazówki dotyczące wyznaczania granic:

Krok 1

Ustalenie zasad zachowania, tak aby dziecko miało jasność, czego się od niego oczekuje:

• ustalenie zasad wspólnie z dzieckiem
• jasne, konkretne i dokładnie opisanie, jakie zachowania są właściwe, sformułowanie zasad krótko, jednoznacznie i w sposób pozytywny (co należy robić i jak postępować, zamiast zakazów zaczynających się od„nie”),
• ustalenie tylko kilku zasad i wprowadzanie ich stopniowo.

Krok 2

Ustalenie konsekwencji pozytywnych i negatywnych zachowań :

• jasne określenie, co się stanie, gdy dziecko będzie postępować w określony sposób,
• dopasowanie konsekwencji do wieku dziecka

Krok 3

Przypomnienie zasad i ostrzeganie przed konsekwencjami:

• dawanie szansy na zmianę zachowania poprzez przypominanie zasady i związanych z nią konsekwencji,

Krok 4

Egzekwowanie zasad, czyli wyciąganie konsekwencji;

• każdorazowe stosowanie się do wcześniejszych ustaleń i wprowadzanie ostrzeżeń w czyn,
• znaczenie stanowczości i konsekwencji rodziców.

UZALEŻNIENIE OD GIER, TELEWIZJI, INTERNETU

Jeśli Twoje Dziecko wykazuje niepokojące zachowania związane z grami komputerowymi, oglądaniem telewizji, Internetu skontaktuj się ze specjalistami.

Poniżej przedstawiam informacje, które mogą być przydatne do wnikliwej analizy zachowań Dziecka i podjęciu decyzji o interwencji zewnętrznej.

Pytania do Dziecka przydatne przy diagnozowaniu problemu:

1. Czy w Twoim życiu często (nawet kilka razy w ciągu dnia) pojawiają się myśli związane z grą, Internetem?
2. Czy kilka razy dziennie planujesz grę?
3. Czy gra pochłania Ci coraz więcej czasu?
4. Czy gry pozwalają Ci nie myśleć o Twoich problemach?
5. Czy zdarza Ci się okłamać rodzinę, przyjaciół, kiedy dopytują co robisz, a Ty grasz?
6. Czy przeznaczyłeś na nowe gry pieniądze, które miałeś na inne cele?
7. Czy kłócisz się z bliskimi zarzucającymi Ci zbyt częste granie?
8. Czy opuściłeś w tym roku szkolnym zajęcia w szkole, bo gra Cię tak bardzo pochłonęła?

Sygnały ostrzegawcze

• dziecko gra niemal codziennie
• gra trwa ponad trzy godziny bez przerwy
• gra dla dreszczyku emocji
• irytuje się, wpada w gniew, gdy nie może podjąć gry
• zaniedbuje obowiązki szkolne
• zaniedbuje kontakty towarzyskie
• próbuje sam ograniczyć gry- nie udaje się

Cztery odpowiedzi pozytywne- oznaka problemu.

Co może rodzic

• pomóc w wyborze gier
• kontrolować ich treść
• rozmawiać podczas gry o tym co dzieje się w grze
• zachęcać do gier we dwoje lub w większej grupie, odradzać samotne gry
• znać symbolikę oznaczeń gier, Internetu, telewizji
• stanowczo reagować na łamanie zasad
• nie potępiać dziecka
• skontaktować się ze specjalistami